Πιάνω το πινέλο να σου στείλω ένα πορτραίτο μου,
μη τυχόν και με ξεχάσεις.
Άλλωστε, έχει καιρό από τότε που έφυγες.
Αποχρώσεις σκούρες,
να ταιριάζουν με τη λύπη μου.
Ευθείες γραμμές, ασύμμετρες, ατίθασες πάνω στον καμβά.
Το χέρι μου τρέμει.
Γραμμές. Μόνο γραμμές.
Κανένα σχήμα, κανένα χρώμα.
Ζωγραφισμένο μονάχα ένα μαύρο αδιέξοδο.
Το πορτραίτο είναι έτοιμο, ή μάλλον δεν προχωράει άλλο.
Το πορτραίτο μου έχει ολοκληρωθεί.
Σώμα και ψυχή στον καμβά μου, για σένα.