4.7.17

Σε έναν Ιδανικό Έρωτα



Ψυχές μόνες, ξεχασμένες.
Ψυχές που δεν αγαπήθηκαν ποτέ.
Αυτό είμαστε.
Και έτσι μονάχοι όπως μάθαμε να πορευόμαστε,
στροβιλιζόμαστε στη δίνη της απελπισίας μας.

Μα εγώ ελπίζω ακόμα.
Ελπίζω σε σένα, γλυκέ μου.
Γιατί η ζωή είναι μικρή
και εγώ νιώθω να χάνομαι μέσα στο πέρασμά της.
Γλυκέ μου, τράβα με κοντά σου
και σώσε με από το βούρκο της ψυχής μου, γιατί χάνομαι.
Σε περιμένω.
Είσαι η τελευταία μου ελπίδα.
Αλλιώς, άσε με να βυθίζομαι στην ατέρμονη θλίψη και μοναξιά.

Η ζωή είναι πανέμορφη, αλλά σύντομη σαν ένα βλεφάρισμα
και εγώ θέλω να δοκιμάσω τόσα νέα πράγματα.
Θέλω να την ξεζουμίσω.
Μα ο χρόνος είναι ελάχιστος και εγώ ξεμένω πίσω.
Βιάσου λοιπόν, γλυκέ μου.
Δε θα είμαι εδώ για πολύ ακόμη.
'Ελα να την ξεζουμίσουμε μαζί.

Έλα να ενωθούμε,
να ταξιδέψουμε σε μέρη που μόνο εμείς ξέρουμε.
Έλα να αγαπηθούμε, γλυκέ μου.
Σε περιμένω.
Γιατί ο ουρανός έχει αμέτρητα αστέρια
και εμείς πρέπει να τα μετρήσουμε μαζί.
Έλα να αγγίξουμε μαζί το άπειρο
και να κοροϊδέψουμε την αιωνιότητα.
Γιατί ο έρωτάς μας θα μείνει αιώνιος,
θα γεννήσει αναμνήσεις.

Ξημέρωσε και σήμερα και εγώ,
πάλι άγρυπνη,
σε περιμένω, γλυκέ μου
και ανυπομονώ.
Και ελπίζω και χαίρομαι
και απελπίζομαι και περιμένω.
Από την αρχή ξανά και ξανά.
Μα εσύ δε φαίνεσαι να έρχεσαι,
και ο χρόνος περνά, γλυκέ μου
και εγώ χάνομαι.

Βιάσου. Σε περιμένω. Σ' αγαπώ.